آیا برای یک عمل دندانپزشکی آماده میشوید و در مورد بیهوشی دندان سوال دارید؟

 

حدود ۱۰ تا ۳۰ درصد از منابع مورد اعتماد افراد در مورد روش های دندانپزشکی نگران هستند. اضطراب می تواند درمان را به تأخیر بیندازد و می تواند مشکل را بدتر کند.

 

داروهای بیهوشی بیش از ۱۷۵ سال است که وجود دارد! در واقع ، اولین روش ثبت شده با بیهوشی در سال ۱۸۴۶ با استفاده از اتر انجام شد.

 

از آن زمان تا کنون راه زیادی را طی کرده ایم و داروهای بیهوشی ابزار مهمی در کمک به بیماران برای احساس راحتی در طول عمل دندانپزشکی است.

 

با وجود گزینه های مختلف متعدد ، بیهوشی می تواند گیج کننده باشد. ما آن را تجزیه تحلیل می کنیم تا قبل از ملاقات بعدی دندانپزشکی خود اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید.

 

انواع بیهوشی دندان چیست؟

بیهوشی به معنی کمبود یا از دست دادن حس است. این می تواند با یا بدون هوشیاری باشد.

 

امروزه گزینه های زیادی برای بی حسی دندان وجود دارد. برای اثر بهتر می توان از داروها به تنهایی یا ترکیب آنها استفاده کرد. روش بیهوشی برای یک روش ایمن و موفق شخصی سازی می شود.

 

نوع بیهوشی دندان مورد استفاده نیز بستگی به سن فرد ، وضعیت سلامتی ، طول عمل و هرگونه واکنش منفی به داروهای بیهوشی در گذشته دارد.

 

بسته به نوع استفاده ، داروهای بیهوشی به روشهای مختلف عمل می کنند. بیهوشی ها می توانند کوتاه مدت باشند وقتی مستقیماً در یک ناحیه استفاده می شوند یا برای مدت طولانی تری که نیاز به جراحی بیشتری دارند ، کار کنند.

 

موفقیت بیهوشی دندان بستگی به موارد زیر دارد:

 

• دارو
• ناحیه ای که بیهوش می شود
• روش
• عوامل فردی

سایر مواردی که ممکن است بیهوشی دندان را تحت تأثیر قرار دهند شامل زمان انجام عمل است التهاب می تواند تأثیر منفی بر موفقیت داروهای بیهوشی داشته باشد.

 

همچنین ، برای بی حسی موضعی ، بی حس کردن دندانهای فک پایین نسبت به دندانهای فک بالا سخت تر است.

 

سه نوع اصلی بیهوشی وجود دارد: موضعی ، آرام بخش و عمومی. هر کدام کاربردهای خاصی دارند. این داروها را می توان با داروهای دیگر ترکیب کرد.

 

بی حسی موضعی

بی حسی موضعی برای روشهای ساده تری مانند پر کردن حفره استفاده می شود ، که برای تکمیل به زمان کوتاه تری نیاز دارد و به طور کلی پیچیدگی کمتری دارد.

 

هنگامی که از بی حسی موضعی استفاده می کنید ، هوشیار و قادر به برقراری ارتباط خواهید بود. ناحیه بی حس می شود ، بنابراین احساس درد نمی کنید.

 

بیشتر بی حسی های موضعی به سرعت (در عرض ۱۰ دقیقه) اثر می کنند و ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می کشد. گاهی اوقات یک داروی وازوپرسور مانند اپی نفرین به داروی بیهوشی اضافه می شود تا اثر آن را افزایش داده و اثر بیهوشی را در سایر نواحی بدن گسترش ندهد.

 

داروهای بی حسی موضعی بدون نسخه و به صورت نسخه در ژل ، پماد ، کرم ، اسپری ، پچ ، مایع و تزریقی در دسترس هستند.

 

آنها را می توان به صورت موضعی استفاده کرد (مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده اعمال می شود تا بی حس شود) یا در ناحیه مورد نظر تزریق شود. گاهی اوقات ، آرام بخش سبک به بی حسی موضعی اضافه می شود تا به فرد آرامش بخشد.

 

نمونه هایی از بیهوشی محلی

• آرتیکین
• بوپیواکائین
• لیدوکائین
• مپیواکائین
• پریلوکائین

آرام بخش

آرامبخش دارای سطوح مختلفی است و برای آرامش بخشیدن به افرادی که ممکن است اضطراب داشته باشند ، به درد کمک کند یا آنها را برای انجام این حرکت ثابت نگه دارد ، استفاده می شود. همچنین می تواند باعث فراموشی رویه شود.

 

ممکن است کاملاً هوشیار باشید و بتوانید به دستورات ، نیمه هشیار یا به سختی آگاه پاسخ دهید. آرامبخش به صورت خفیف ، متوسط ​​یا عمیق طبقه بندی می شود.

 

آرام بخش عمیق نیز می تواند تحت مراقبت بیهوشی تحت نظارت یا MAC نامیده شود. در آرام بخش عمیق ، شما عموماً از محیط اطراف خود آگاه نیستید و فقط می توانید به تحریکات مکرر یا دردناک پاسخ دهید.

 

دارو ممکن است به صورت خوراکی (قرص یا مایع) ، استنشاق ، عضلانی (IM) یا داخل وریدی (IV) داده شود.

 

با آرام بخش IV خطرات بیشتری وجود دارد. ضربان قلب ، فشار خون و تنفس شما باید در آرامبخش متوسط ​​یا عمیق کنترل شود.

 

داروهای مورد استفاده برای SEDATION

• دیازپام (والیوم)
• میدازولام (نسخه)
• پروپوفول (دیپریوان)
• اکسید نیتروژن

بیهوشی عمومی

بیهوشی عمومی برای روشهای طولانی تر استفاده می شود ، یا اگر اضطراب زیادی دارید که ممکن است در درمان شما اختلال ایجاد کند.

 

شما کاملاً بیهوش خواهید بود ، هیچ دردی نخواهید داشت ، ماهیچه های شما شل شده و از فراموشی در این عمل رنج خواهید برد.

 

این دارو از طریق ماسک صورت یا IV تزریق می شود. میزان بیهوشی بستگی به روش و بیمار دارد. بیهوشی عمومی خطرات متفاوتی دارد.

 

داروهای بیهوشی عمومی

• پروپوفول
• کتامین
• اتومیدات
• میدازولام
• دیازپام
• متو هگزیتال
• اکسید نیتروژن
• دسفلوران
• ایزوفلوران
• سووفلوران

عوارض بیهوشی دندان چیست؟

عوارض جانبی بیهوشی دندان بستگی به نوع بی حسی مورد استفاده دارد. بی حسی عمومی نسبت به بی حسی موضعی یا آرام بخش ، خطرات بیشتری در استفاده از آن دارد. واکنش ها نیز بر اساس عوامل فردی متفاوت است.

 

برخی از عوارض جانبی گزارش شده با آرام بخش و داروهای بیهوشی عمومی عبارتند از:

• تهوع یا استفراغ
• سردرد
• عرق کردن یا لرزیدن
• توهم ، هذیان یا گیجی
• لکنت زبان
• خشکی دهان یا گلو درد
• درد در محل تزریق
• سرگیجه
• خستگی
• بی حسی

منقبض کننده های عروقی مانند اپی نفرین که به داروهای بیهوشی اضافه می شوند نیز می توانند باعث مشکلات قلبی و فشار خون شوند.

 

اینها برخی از عوارض جانبی داروهای بیهوشی گزارش شده است. در مورد داروهای خاص خود و هر گونه نگرانی که ممکن است در مورد دارو داشته باشید ، از تیم مراقبت از دندانپزشک خود بپرسید.

 

اقدامات احتیاطی ویژه هنگام استفاده از داروهای بی حسی دندان

شرایط و موقعیت هایی وجود دارد که در آن شما و پزشک یا دندانپزشک خود در مورد اینکه آیا بیهوشی دندان برای شما بهترین انتخاب است بحث می کنید.

 

رضایت درمان بخش مهمی از بحث قبل از درمان است. در مورد خطرات و اقدامات ایمنی که برای اطمینان از نتیجه مثبت انجام می شود ، سوال  بپرسید.

 

بارداری

اگر باردار هستید ، دندانپزشک یا جراح شما خطرات و مزایای بیهوشی را برای شما و نوزاد شما مورد بحث قرار می دهد.

 

نیازهای خاص

کودکان و افراد دارای نیازهای ویژه نیاز به ارزیابی دقیق نوع و میزان داروهای بیهوشی دارند. برای جلوگیری از عوارض جانبی یا مصرف بیش از حد ، کودکان ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشند.

 

سازمان غذا و دارو (FDA) در مورد عوامل بی حسی که معمولاً برای درد دندان در آوردن استفاده می شود هشدار داد. استفاده از این محصولات برای کودکان زیر ۲ سال بی خطر است. بدون مشورت با پزشک از این داروها استفاده نکنید.

 

کودکان و بزرگسالان با نیازهای خاص ممکن است عوارض پزشکی دیگری نیز داشته باشند که خطر بیهوشی را افزایش می دهد. به عنوان مثال ، یک منبع معتبر در مطالعه نشان داد کودکان مبتلا به فلج مغزی بیشترین تعداد واکنش های جانبی مرتبط با راه هوایی را نسبت به بیهوشی عمومی داشتند.

 

بزرگسالان مسن تر

افراد مسن با مشکلات سلامتی خاص ممکن است نیاز به تنظیم دوز و نظارت دقیق در حین و بعد از عمل داشته باشند تا از ایمنی آنها اطمینان حاصل شود.

 

برخی از افراد ممکن است پس از جراحی دچار هذیان یا گیجی و مشکلات حافظه شوند.

 

مشکلات کبدی ، کلیوی ، ریوی یا قلبی

افرادی که مشکلات کبدی ، کلیوی ، ریوی یا قلبی دارند ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشند زیرا ترک دارو از بدن بیشتر طول می کشد و تأثیر قوی تری دارد.

 

برخی شرایط عصبی

اگر سابقه سکته مغزی ، بیماری آلزایمر ، بیماری پارکینسون ، بیماری تیروئید یا بیماری روانی وجود داشته باشد ، ممکن است با بیهوشی عمومی خطر افزایش یابد.

 

سایر شرایط

در صورت وجود فتق هیاتال ، رفلاکس اسید ، عفونت یا زخم باز در دهان ، حساسیت ، تهوع و استفراغ شدید با داروهای بیهوشی یا مصرف هرگونه دارویی که مانند مواد افیونی باعث خواب آلودگی شود ، حتماً به تیم دندانپزشک خود اطلاع دهید.

 

افراد در معرض خطر بی حسی دندانپزشکی

خطراتی که برای افراد زیر وجود دارد نیز بیشتر است:

 

• آپنه خواب
• تشنج
• چاقی
• فشار خون بالا
• مشکلات قلبی
• کودکان مبتلا به اختلالات توجه یا رفتار
• بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)
• جراحی بای پس معده
• سوء مصرف مواد یا اختلال مصرف مواد

خطرات بیهوشی دندان چیست؟

اکثر افراد با بی حسی موضعی واکنش های جانبی را تجربه نمی کنند. با آرام بخش و بیهوشی عمومی ، به ویژه در افراد مسن و افرادی که عوارض دیگر سلامتی دارند ، خطرات بالاتری وجود دارد.

 

همچنین با سابقه اختلالات خونریزی یا داروهایی که خطر خونریزی مانند آسپرین را افزایش می دهند ، خطر افزایش می یابد.

 

اگر از داروهای ضد درد مانند اپیوئیدها یا گاباپنتین یا داروهای اضطرابی مانند بنزودیازپین ها استفاده می کنید ، به دندانپزشک یا جراح خود اطلاع دهید تا بتوانند بیهوشی شما را بر این اساس تنظیم کنند.

 

خطرات بیهوشی

خطرات بیهوشی عبارتند از:

 

یک واکنش آلرژیک مطمئن شوید که دندانپزشک خود را در مورد هرگونه حساسیتی که دارید اطلاع دهید. این شامل رنگها یا مواد دیگر است. واکنش ها ممکن است خفیف یا شدید باشند و شامل راش ، خارش ، تورم زبان ، لب ها ، دهان یا گلو و مشکل در تنفس شود.

داروهای بیهوشی آرتیکین و پریلوکائین در غلظت ۴ may ممکن است باعث آسیب عصبی شوند که به عنوان پارستزی شناخته می شود

• تشنج
• کما
• توقف تنفس
• نارسایی قلبی
• حمله قلبی
• سکته
• فشار خون پایین
• هیپرترمی بدخیم ، افزایش خطرناک دمای بدن ، سفتی عضلات ، مشکلات تنفسی یا افزایش ضربان قلب

غذای آماده

اضطراب مربوط به روش های دندانپزشکی شایع است اما می تواند درمان را پیچیده کند. مهم است که همه نگرانی های خود را در مورد این روش و انتظارات خود با تیم مراقبت از دندانپزشکی خود قبلاً در میان بگذارید.

 

در مورد داروهای مورد استفاده و انتظاراتی که در طول و بعد از درمان می توانید بپرسید.

 

سابقه پزشکی خود را از جمله هرگونه حساسیت و سایر داروهایی که مصرف می کنید به اشتراک بگذارید. مطمئن باشید این شامل داروها ، نسخه ها و مکمل های بدون نسخه است.

 

درباره هرگونه دستورالعمل خاصی که باید قبل و بعد از عمل رعایت کنید بپرسید. این شامل غذا و نوشیدنی قبل و بعد از درمان است.

 

آیا می خواهید بعد از عمل و هرگونه اطلاعات دیگری که باید بدانید ، ترتیب حمل و نقل را بدهید.

 

دندانپزشک شما دستوراتی را به شما می دهد که قبل و بعد از عمل باید رعایت کنید. آنها همچنین راهی را برای شما فراهم می کنند تا در صورت بروز هرگونه مشکل یا سوالی با آنها تماس بگیرید.

جهت تعیین وقت ویزیت و درمان به صفحه دکتر دلنوا مراجعه کنید.

منبع: https://www.healthline.com/health/dental-and-oral-health/dental-anesthesia