بیماری پریودنتال (لثه) در واقع عفونت بافت هایی است که دندان های شما را در جای خود نگه می دارد. این عارضه به دلایل مختلفی از جمله مسواک زدن نادرست و نخ دندان نکشیدن که در نتیجه آن پلاک دندانی شکل میگیرد رخ می دهد. بیماری پریودنتال عواقب بسیاری دارد. این بیماری پریودنتال می تواند منجر به زخم و خونریزی لثه شود. مشکلات جویدن دردناک و حتی از دست دادن دندان از دیگر عوارض پیشرفت این بیماری است.

علل بروز بیماری پریودنتال

دهان ما  انسان ها پر از باکتری است. این باکتری ها ، همراه با مخاط و سایر ذرات  به طور مداوم یک “پلاک” چسبناک و بی رنگ روی دندان ها ایجاد می کنند. مسواک زدن و کشیدن نخ دندان باعث خلاص شدن دندان ها از شر پلاک می شود. پلاکی که رفع نشود می تواند رفته رفته  سفت شود و باعث ایجاد  “تارتار” شود که دیگر مسواک زدن به تنهایی آن را تمیز نمی کند. فقط یک پاکسازی حرفه ای توسط دندانپزشک یا متخصص بهداشت دندان می تواند تارتار را برطرف کند.

عوامل زیادی در ابتلا به بیماری لثه وجود دارد اما سیگار کشیدن مهمترین آنها است. سیگار کشیدن همچنین می تواند درمان بیماری لثه را با موفقیت کمتری همراه کند. سایر عوامل مثل تغییرات هورمونی در خانم ها، دیابت، داروهایی که جریان بزاق را کاهش می دهند، برخی بیماری ها مانند ایدز و داروهای آن ها و حساسیت ژنتیکی در ابتلا به بیماری پریودنتال موثر میباشند.

علائم و نشان ها

از علائم اصلی و عمده بیماری پریودنتال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بوی بد دهانی که از بین نمی رود (به دلیل حضور باکتری­ها در دهان ایجاد می شود)
• لثه های قرمز یا متورم
•  لثه های حساس یا دارای خونریزی 
•  جویدن دردناک 
• دندان های شل :به علت تحلیل استخوان و تضعیف فیبر پریودنتال ایجاد می شود.
• دندان های حساس 
• عقب رفتن لثه یا بلند تر شدن دندان ها
• به هم ریختن نظم بین دندان ها و فاصله گرفتن آن ها از هم

چگونگی تشخیص بیماری پریودنتال توسط پزشک

هنگام مراجعه به دندانپزشکی ، دندانپزشک یا متخصص بهداشت دندانپزشکی در ابتدا لثه شما را معاینه کرده و علائم التهاب را یادداشت میکند. سپس به بررسی و اندازه گیری عمق شیار لثه اطراف دندان با استفاده از خط کش کوچکی به نام “پروب” میپردازد. 

در شرایطی که دهان از سلامت کامل برخوردار باشد لثه به طور کامل و محکم به اطراف دندانها چسبیده است. ولی در شرایطی که لثه در اثر بیماری از حالت طبیعی خارج می شود این عمق در اطراف دندان های بیمار بیشتر شده و باعث ایجاد پاکت پریودنتال می شود و معمولا بدون درد است.

پزشک برای تشخیص شناسایی شرایط یا عوامل خطر از شما راجع به سابقه شما مانند سیگاری بودن یا دیابت می پرسد. در انتها ممکن است لازم باشد یک عکس رادیوگرافی نیز از دندان های شما گرفته شود.

درمان

هدف اصلی درمان این بیمار کنترل و مهار عفونت است. نوع و میزان درمان شما بسته به میزان پیشرفت بیماری لثه متفاوت خواهد بود. بیماری در اولین مرحله دارای علایمی مثل اثر التهابی و خونریزی لثه حین مسواک زدن بوده که به آن ژنژیوت گفته می شود. در این مرحله جرم گیری و بروز پروفیلاکسی می تواند کمک بسیار زیادی در برطرف شدن اثرات ژنژیوت داشته باشد. در ادامه افزایش مراقبت های بهداشتی نیز میتواند کمک بزرگی به بهبود وضعیت بیمار بکند. هر نوع درمان پزشکی وابسته به این امر است که بیمار مراقبت و بهداشت روزانه دندان های خود را در خانه نیز حفظ کند. همچنین ممکن است دندانپزشک تغییر برخی رفتارها مانند ترک سیگار را به عنوان روشی برای بهبود نتایج درمانی پیشنهاد کند.

و اما دوره نگهداری بعد از درمان

 

بعد از انجام درمان ­های لثه (ژنژویت یا پریودنتیت) شما وارد فاز مهمی یعنی نگهدارنده درمان خود می شوید. در طول این دوره شما باید رعایت بهداشت دندان و دهان روزانه، رعایت رژیم غذایی مناسب و معاینات دندانپزشکی در دوره ه­ای منظم داشته باشید. زیرا فقط ۲۴ ساعت نیاز است که پلاکی که از سطح دندان برداشته نشده تبدیل به جرم شود. به این نکته توجه داشته باشید که مسواک زدن به تنهایی قابلیت برداشتن پلاک را دارد اما جرم به هیچ عنوان توسط مسواک برداشته نمی شود. 

علاوه بر آن ممکن است دندان پزشک به شما توصیه کند هر سه ماه یک بار جهت جرم­گیری و پروفیلاکسی دندان­ ها به مطب وی مراجعه نمایید. در این جلسات عمق پاکت دندانها با دقت ارزیابی می شود تا از سلامت آن ها اطمینان حاصل شود. همچنین در این ویزیت ها  پلاک و جرمی که شما در برداشتن آنها از سطوح برخی از دندانها که به علت مشکل بودن دسترسی به آن ناحیه ناتوان بودید توسط دندانپزشک برداشته می شود.

توصیه هایی در جهت سلامت دندان و لثه

شما میتوانید با روش های زیر دهان و دندان خود را سلامت نگه دارید:

 

• مسواک زدن دندان های خود را دو بار در روز با خمیر دندانهای حاوی فلوراید انجام دهید.
•  برای از بین بردن پلاک از بین دندان ها مرتب از نخ دندان استفاده کنید. 
• برای معاینه و جرمگیری حرفه ای به طور معمول به دندانپزشک مراجعه کنید.
• سیگار را ترک کنید

منبع : https://www.nidcr.nih.gov/health-info/gum-disease/more-info